Wolken.
Wat een bijzonder wonder toch
dat wolken aan de hemel blijven hangen.
Wolken.
Zwaar en dicht.
De kracht van de zon schijnt erzelfs niet doorheen.
Soms vallen ze in hevige regenbuien
naar beneden en geselen het land.
Of ze hangen als een lood zware deken boven ons
en verliezen wat druilerige motregen.
Maar er zijn ook van die hele mooie witte,
die langs een stralend blauwe hemel voorbij zweven
en hun schaduw spelletjes spelen met de zon.
Wolken die steeds
in allerlei verschillende vormen veranderen,
gaan met mijn fantasie aan de loop.
Er zijn ook avondwolken
die soms prachtig mooi rood gekleurd
worden door de ondergaande zon.
Rode wolken die mij vol verbazing laten beseffen
hoe knap God toch alles geschapen heeft. Wolken zijn nodig om de aarde van water te voorzien.
Zodat alle planten kunnen groeien en bloeien,
rivieren kunnen stromen,vissen kunnen zwemmen,
mensen en dieren kunnen drinken,
gewoon dat alles wat leeft kan leven.Wolken,
dit woord doet me ook denken aan de bijbel,
waarin beschreven werd,dat God in een wolk
dicht bij Zijn volk was………
En zo het volk van Israël de weg door de woestijn wees.
(Exodus 13:21+22 uit NBV)
De Heer ging voor hen uit om hun de weg te wijzen,
overdag in een wolkkolom,
s’nachts in een lichtende vuurzuil.
Zo konden ze dag en nacht verder trekken.
Overdag ging de wolkkolom het volk voortdurend voor
en s’nachts de vuurzuil.
Wolken……………van God.
Leni.