Tranen.
Tranen van verlangen
lopen over jouw wangen.
Tranen vol van pijn,
tranen over onbegrip,
onbegrip over jouw anders zijn.
Tranen omdat je niet gezien word,
er niet naar jou geluisterd word.
Mensen lopen je liever voorbij,
of gaan liever nog een straatje om,
dan dat ze stil blijven staan
om jouw tranen te drogen.
Of om te luisteren naar wat jij
zou willen zeggen.
Ze gaan liever weg dan te blijven
om jou te troosten.
Tranen van verlangen naar aandacht,
naar een heel klein beetje liefde misschien.
Naar een schouder om op uit te huilen,
naar iemand die om je geeft.
Wordt er nu teveel door jou verlangt??
Omzien naar een medemens,
hoe vreemd ook in mijn ogen,
is wat God van mij persoonlijk vraagt!!!
Ik wil proberen jouw tranen ,,te zien,,
jou niet meer te ontlopen,
Leni.