Schoonstraatje.
Heel even maar.
Zo heb je
je straatje geveegd
en zo ligt er weer allerlei rommel.
Dood blad,bloemblaadjes,papier,
noem maar op.
onvoorstelbaar,
wat je soms allemaal in je tuintje vind.
Het lijkt ondankbaar werk.
Mijn straatje is als mijn hart.
Zo heeft Jezus het gereingd,
zo zondig ik weer.
Daar huppelde al weer
een verkeerde gedachte naar binnen.
Een paar dode blaadjes dansen
over mijn net geveegd terras.
Een zuchtje wind
haalt wat blaadjes van de geraniums
en strooit ze uit over de tegels.
De mieren brengen het zand weer naar boven,
waarmee ik zonet
de gaatjes langs de muur heb gevuld.
Dit mag ik allemaal zien,
terwijl ik nog zit uit te rusten
van het vegen van mijn straatje.
Gelukkig is Jezus nooit moe,
om mijn hart te reinigen.
Hij wijst mij op mijn verkeerd gedrag.
(Naar Titus 2:14a)
(Hij heeft zichzelf voor ons gegeven
om ons van zonden vrij te kopen,
ons te reinigen en ons tot Zijn volk te maken,
dat vol ijver is om het goede te doen.)
Leni.