Buigen.
Soms lijkt de pijn niet in je hart te passen…
het is te veel…te groot…
Je grenzen zijn wel heel erg ver overtreden..
je hart lijkt verlamd…verkrampt…
en elke klop doet pijn…..
Je houvast is dat er niets voor niets gebeurd,
dus ook deze pijn heeft een doel.
Ook al snap je er niets van…
begrijp je totaal niet wat God hiermee van plan is.
Het enige is je vasthouden aan God
en Hem vertrouwen…
Dat zal je rustpunt zijn en je vrede schenken.
Ik buig mijn hoofd en vraag om vergeving
voor wat ik hier in deze pijn zelf anders had kunnen doen…
Er zullen steeds van zulke pijnen komen
en telkens weer worden er aanslagen op mijn hart gepleegd.
Maar met mijn wapenrusting aan,
ben ik onder Gods bescherming.
leni@vanmarion.nl