Het wordt lichter.
Het grauwe grijze wolkendek
waarnaar ik zat te staren,
wordt als een gordijn opzij geschoven.
Een stralend blauwe hemel komt te voorschijn
en de zon gaat schijnen.
De blauwe hemel wordt weerspiegeld
in de grote plassen op het terras.
Een kleine witte wolk drijft langzaam voorbij.
Zo mag ik het verleden
als een gordijn opzij schuiven,
zodat het heden kan verschijnen.
Gods Licht weerspiegeld wordt in mijn hart.
Er zullen zeker nog donkere wolken
aan mij voorbij gaan.
Maar met Gods liefde en licht in mijn hart,
zal dat donkere gordijn nooit meer gesloten zijn.
Ik mag dus weten dat achter zo’n grauw donker gordijn,
het heldere blauw van Gods Liefde altijd aanwezig is.
Schuif zo’n gordijn maar opzij.
Leef je leven in het heden.
Leni.