Stukje voor stukje.
Mijn leven is als een puzzel…
Mijn leven vanaf mijn geboorte,
ja zelfs van ver ervoor,
tot aan mijn laatste dag en zelfs daarna,
is ontworpen door God mijn Schepper.
Stukjes van liefde en stukjes van leed
worden op Gods tijd behoedzaam aan elkaar gelegd.
Stukjes geel… en stukjes zwart…
stukjes van liefde en stukjes van haat, alles op Zijn tijd.
Elke dag, elk uur is bij Hem bekend,
licht en donker…waarheid maar ook
mijn leugens zijn erin verwerkt.
Stukjes van hoop, maar ook de stukjes van totale wanhoop
zijn erin te vinden….
En ieder stukje van mijn leven voegt God
met Zijn liefde aan elkaar…
geen kleur slaat Hij over.
Of dat het nu een stukje machteloosheid is
of een stukje van , vreugde uit mijn dak gaan,
stukjes van vrede of stukjes van strijden en lijden,
God koestert elk detail.
Want ik ben Zijn kind, ik ben Zijn schepsel.
Hij houdt van mij en ik van Hem.
Door bij mij de zwarte stukjes aan te leggen
en mij die laat doorleven, zal ik het licht waarderen
en er naar gaan verlangen….
Door de stukjes van haat te ervaren die mijn dagen verzieken,
verlang ik naar de liefde en vrede van God.
Ik ondervind die tegenstellingen aan den lijve.
Ik zal verkeerde keuzes maken
om te leren hoe ik het anders had kunnen doen.
Elk stukje van mijn levenspuzzel is een leerproces
en heeft een doel, want er gebeurt niets voor niets
en past in het hele grote plan van God dat Hij met de wereld
en alle mensen heeft.
Onbegrijpelijk, onbeschrijfelijk….
maar het is wel mijn houvast.