Geroofd.
De ene keer sta je in de tuin
vol verwondering naar het gezang
van een lijster te luisteren,
een andere keer word je aandacht getrokken
door de bange roep van een vadermerel.
Dan zie je zomaar hoe een ekster
een jonge merel uit het nest rooft.
Door ons geroep laat de ekster
zijn prooi vallen.
De jonge merel valt dood op de grond.
Zo jong nog,nog maar net uit het ei.
Wij staan verslagen bij dat dode jong.
Pa merel blijft roepen
want de ekster is nog in de buurt
en het nest is nog niet leeg.
Zo ben je de ene keer geraakt
door het gezang van een lijster,
een andere keer geraakt
door de hardheid van de natuur.
Ook een ekster moet eten.
Leni.
Leni.