Categorie: .Mijn douchegordijn.

Mijn douchegordijn.

Terug kijkend op het schrijven
over mijn douchegordijn,
verbaas ik me dat je in hele simpele plaatjes,
zoveel van onze grote God kunt vinden.

Zo kun je ook in hele kleine toevalligheden
Gods Liefde voor jou ontdekken.

Leni.

leni@vanmarion.nl

Knopen op mijn douchegordijn.

Drie verschillende knopen van touw.
Maar met één doel.
Een zeilboot laten uitvaren.
Zonder touwen met knopen
gaat het niet goed,
zeker niet zoals het moet.

Zo kwam ik bij drie verschillende  mensen,
bij drie verschillende talenten,
bij verschillende gaven die God geeft.
Wat de één niet kan,kan de ander,
we hebben elkaar nodig.
Net zoals die verschillende knopen
hebben wij een doel.
Met elkaar komen wij tot Gods plan.

Leni.

leni@vanmarion.nl

1 Korintiërs 12:11 uit NBV.
Al deze gaven worden geschonken door
één en dezelfde Geest,
die ze aan iedereen afzonderlijk toebedeelt,
zoals Hij wil.

De zeemeeuw op mijn douchegordijn.

De zeemeeuw staat op een paal in het water
en kijkt uit over zee.

In gedachten sta ik daar.
Ik kijk uit over zee,voel de wind,de storm,
de kou,de hitte van de zon.
Zo voel ik de seizoenen aan mij voorbij gaan.
Die paal is het enigste wat boven water uitsteekt
en ik sta daar bovenop.

Als ik God als die paal zie,
dan steekt Hij boven alles uit.
Een rustpunt waar ik naar toe kan gaan als ik moe ben.
Een veilige plaats waar ik naartoe kan vluchten
als ik ten onder dreig te gaan.
Een wegwijzer,een herkenningspunt.
Een vaste plaats,voor wat voor weer het ook is,
voor wat voor moeilijkheden er ook zijn…GOD BLIJFT!
Al vlieg ik weg,al ga ik mijn eigen gang…GOD BLIJFT!
En altijd weer mag ik naar Hem terug keren,
altijd weer heet Hij mij van harte welkom
met Zijn onvoorwaardelijke Liefde voor mij….
Hij is er ook voor jou.
DAT staat als een paal boven water!

Leni.

leni@vanmarion.nl

Een zeester op mijn douchegordijn.

Een zeester,getekend met een lijstje eromheen.
Als was het heel waardevol en kostbaar.
De zeester lijkt een heel klein beetje op een mensfiguur,
blij dansend op het strand,
met opgeheven handen,armen omhoog in de lucht.

In gedachten ben ik dat daar op het strand,
met opgeheven handen en uitgestrekte armen,
opkijkend naar de hemel,
om God te loven en te prijzen om de blijdschap die ik voel.
Het strand waar ik zo van genieten kan ,van de zee,het zand,
de meeuwen en de zon op mijn gezicht.
Ik voel de hand van God in de wind die mijn wangen streelt.
Zo voelbaar,zo tastbaar,zo Aanwezig.
De lucht,de wolken,de horizon,
laten me telkens weer beseffen hoe groot God is,
zo oneindig,met zoveel onvoorwaardelijke liefde voor mij….
Die zelfde liefde is ook voor jou.

Bij deze grote God kwamen mijn gedachten
door de zeester op mijn douchegordijn.

Leni.

leni@vanmarion.nl

Schelpen op mijn douchegordijn.

Het Bootje.

Dat zeilbootje op mijn douchegordijn
is een heel simpel getekend bootje.
Zoals ik ze zelf ook teken.
Het is geen jacht of schip.
Nee,het is een heel gewoon bootje,
heel klein en ontzettend kwetsbaar.

Ik kijk ernaar,………..
en denk  zo’n bootje is een bootje,
dus dat vaart over rivieren en meren,
voor de grote zeeën is het veel te klein,
een kind dus nog eigenlijk.

Ik zie in mijn gevoel,mijzelf als dat bootje.
Een kind nog in geloven,klein..heel klein
en ontzettend kwetsbaar….
Met nog zo heel veel te leren,
met nog zo heel veel groei voor de boeg.
Elke dag mag ik leren,mag ik lezen in Gods Woord.
Daaruit leer ik dat God met mij op reis is.
Eerst over de rivieren,dan over de meren,
later zelfs over die hele grote zee.
Die reis is niet alleen maar zonnig,nee..
maar juist heel turbulent door de flinke stormen.
Van die stormen groei ik.
Groei ik in vertrouwen op mijn God.
Hij weet immers wat ik aan kan,
dat is mijn anker,
mijn houvast in de storm.
Vertrouwen!!!

Een heel klein bootje op mijn douchegordijn.

Leni.

leni@vanmarion.nl

  

Twee vuurtorens op mijn douchegordijn.

Twee vuurtorens.
Elke morgen zie ik ze………
Met de warme waterstraal op mijn rug
bekijk ik mijn douchegordijn,
ik zie bootjes,verschillende schelpen,
een zeester,een zeemeeuw op een paal,
touwen in de knoop en….twee vuurtorens,
naast elkaar staan ze daar.
En die twee vuurtorens fascineren mij.
Ze zijn allebei verschillend,
de één rood en de ander blauw,
anders gekleurd dus……
En..ze zijn ook nog anders van vorm.
Maar beide stralen ze hun licht uit.
Ze zijn een baken in het donker,
een licht in de duisternis.

En dan zie ik mezelf als één van die twee vuurtorens,
hoe ik ook ben,wat voor vorm ik ook heb
en welke kleur dan ook,
ik mag mijn lichtje laten schijnen,
licht dat God in mijn hart legt.
Omdat ik met Hem verbonden ben
mag ik Zijn licht uitstralen.
En jij… die andere vuurtoren van mijn douchegordijn,
jij vlak naast mij,jij bent anders dan ik en ik ben jij niet.
Maar ook jij draagt het licht van God in je,
ook jij bent met Hem verbonden,ook jij straalt licht uit,
Zijn licht.
En DAAR gaat het om.
Wij mogen gewoon zijn wie we zijn,
rood of blauw of misschien wel groen.
Het is Zijn licht dat schijnt over de wereld door mensen.
En daar mogen wij zomaar aan meedoen.

Twee vuurtorens op mijn douchegordijn.
Jij en ik.

Leni.

leni@vanmarion.nl