MIJN GETUIGENIS.

God heeft mij gehoord.

Na 35 jaar ,,geleefd” te hebben met migraine,
raakte God mij aan en spoelde de hoofdpijn in één golf weg.
Op dat moment stonden mensen rondom mij heen te bidden,
zij legden hun handen op mij en vroegen God om mij te genezen.
Mijn tranen begonnen te stromen en namen alle pijn mee.
Wat een wonder gebeurde daar met mij.
Met mij,die jaren geleden gezegd had tegen een buurvrouw
die aan mij vroeg:Ga je met mij mee naar een gebedsavond,
dan zullen wij bidden om jouw genezing en wat zei ik tegen haar?
Voor mij bidden?
Nee hoor,dat is niet nodig,
bid maar voor iemand die het echt nodig heeft.
God weet allang van mijn hoofdpijn,
ik heb daar zelf al zoveel jaren voor gebeden.
Als God het wil zal ik op Zijn tijd genezen,
dus dat jullie voor mij bidden is echt niet nodig.
Terwijl ik toch al jaren opzoek was naar meer tussen God en mij,
dan dat ik leerde in de kerk,zei ik nee.
Maar door haar werd ik wel nog nieuwsgieriger dan ik al was,
zij had,,iets”van God.
Zij gaf mij het boek met de titel:De Helper, om te lezen,
dat sloeg in bij mij.
Vele mensen begrepen niets van mijn gevoel
en van mijn zoektocht.
Ik moest maar niet van die moeilijke vragen stellen.
Maar ik bleef zoeken.

Ik mocht voor het eerst heel bewust Gods Liefde voelen
en Zijn Licht zien op de begrafenis van mijn pap.
10 dagen voor zijn overlijden ging ik naar mijn ouderlijk huis
om met mam voor hem te zorgen.
Dat waren hele fijne wonderlijke dagen,ik zag pap gaan geloven,
hij voelde dat er voor hem gebeden werd,hij mijn nuchtere pap,
die in zulke dingen volgens mij niet geloofde.
Hij vertelde tegen iedereen die afscheid kwam nemen,
er wordt voor mij gebeden en ik voel dat.

Op zijn sterfbed zag ik hem veranderen,
hij vroeg zelfs om een dominee bij zijn bed,
om samen om vergeving van zijn zonden te vragen,
al wist hij niet precies wat zonden  waren,
toch wilde hij God daar nog om vragen.

Dit was een gebedsverhoring,ik had niet gebeden om genezing,
maar of dat pap God nog mocht leren kennen
voordat hij zou sterven.
En dat gebeurde.

En toen kwam de begrafenis.
Het was een stralende,maar o zo koude dag,
er waaide een stevige wind,het vroor 8 graden.
Maar ik voelde me zo warm en blij,
met een vreugde die alleen van God kan komen.
Ik had op dat moment willen dansen
en iedereen die er was willen omhelzen.
Toen begreep ik waarnaar ik al die tijd op zoek was.
Naar dit
gevoel van liefde,van licht,van vreugde,
van warmte,van gedragen worden door God .

Wat was ik blij dat ik HET op de begrafenis van pap,
juist toen,ontvangen mocht.

Kort hierna ontmoette ik mijn nieuwe vriendin,
ook zij was een gebedsverhoring.

Ik was zo eenzaam na onze verhuizing,
kende geen mens en sprak ook niemand.
De migraine werd steeds heviger
en de aanvallen duurde langer.
Mijn pap werd ook nog ziek en zou dus niet meer genezen.
Wat was het huis leeg zonder de kinderen.

Toen heb ik echt gebeden om een vriendin om de hoek
en God heeft mij gehoord.
Pap stierf in december 2002
en in Januari 2003 kwam mijn nieuwe vriendin op mijn weg.
Zij heeft waarnaar ik zo opzoek was.
En begreep precies wat ik voelde en bedoelde.
Wat een gebedsverhoring!
Wij kwamen terecht op een conferentie
over de kracht van de Heilige Geest.
Ik ontving bij aankomst op de conferentie
een bijbeltekst uit Jeremia 33:3 op een kaartje,
Roep Mij aan en Ik zal je antwoorden.
Ik zal je grote ondoorgrondelijke dingen bekend maken,
dingen die je volkomen onbekend zijn.
Deze tekst maakte mij dus wel heel nieuwsgierig.
Door dat boek:De Helper,
wilde ik zograag nog meer over de Heilige Geest horen.
Maar ook daar kwam mijn dagendief,de migraine,
mijn dag weer stelen.
Je kon naar voren gaan om voor je te laten bidden,
maar ik ging niet.
Ook in de kleine groep waren mensen
die voor mij wilde bidden,
maar ik durfde nog steeds niet en zei:
Laat mij maar ,gaan jullie maar gewoon verder met de les,
ik probeer wel te luisteren.
Bij dat groepje was een mevrouw die wel gebed wilde,
ze zei:wat ik nu toch heb begrijp ik niet,
ik heb zo’n pijn,ze begon de pijn te beschrijven
en ineens zei ik:Hé,dat is mijn pijn!
(Maar het voelde alsof iemand anders in mij dat zei)
Toen kon ik er niet meer onderuit
en stond ik ineens in dat kringetje van mensen
die gingen bidden voor mijn genezing.
En God verhoorde dat gebed en raakte mij aan.
Op dat zelfde moment werd ik genezen.
Vader,dank U wel!
Ik kon weer meedoen met de les,wat was ik blij en dankbaar.
Ik dacht,al komt de hoofdpijn morgen weer terug,
dat geeft niet,want,,DIT”heb ik gevoeld vandaag,
niemand kan dit moment van mij afpakken.

Maar God was nog niet klaar met mij.
De volgende dag op de conferentie
kwam er een vreemde meneer naar mij toe,
hij had een tekst voor mij zei hij.
Ik vroeg heel verbaasd voor mij?
(ik dacht zoiets kan toch niet voor mij zijn)
voor mijn vriendin zeker?
Nee zei hij deze tekst is echt voor u
en hij vroeg of dat hij het voor mij mocht voorlezen.
Ik zei:Oké,kom maar op dan.
Het was Marcus 11:23-26
Ik verzeker jullie:als iemand tegen die berg zegt:
Kom van je plaats en stort je in zee en niet twijfelt in zijn hart,
maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt,
dan zal het ook gebeuren.
Daarom zeg Ik jullie:Alles waarom jullie bidden en vragen,
geloof dat je het al ontvangen hebt,
en je zult het krijgen.
Wanneer je staat te bidden en je hebt een ander iets te verwijten,
vergeef hem dan,
opdat ook jouw Vader in de hemel,jou je misstappen vergeeft.
Maar als jij niet vergeeft,
zal ook jouw Vader in de hemel jou je misstappen niet vergeven
(uit NBG)
Hij vroeg mij wat er gebeurd was,
want hij voelde dat er iets moest zijn
waarom hij deze tekst aan mij moest voorlezen.
Ik vertelde hem van mijn genezing van de vorige dag en zei erbij,
al is het maar voor één dag,dan is het al goed voor mij,
maar hij legde uit:
Geloof waarvoor gebeden is,
dat je dat ook ontvangen heb en twijfel niet meer.
WAUW IK BEN GENEZEN!!
Tot op de dag van vandaag heb ik geen migraine meer gehad,
sinds 26-08-2003 mag ik leven.
Voor Hem,met Hem,door Hem.
Vele gebedsverhoringen volgden.
Wat ik nu allemaal kan en doe
is echt een heel groot wonder voor mij en…voor mijn man.
Ik geniet met volle teugen van mijn nieuwe leven.

Nieuwsgierig naar meer van God in mijn leven,
ben ik geworden na de geboorte van onze jongste zoon.
Bij de geboorte had hij zuurstof gebrek opgelopen
en moest naar het ziekenhuis de couveuse in.
Hij bleef kwakkelen,huilde veel en was heel erg schrikachtig
en kon zich totaal niet ontspannen.
Toen de eerste controle kwam na zijn ziekenhuis opname,
kwam er van alles aan het licht.
Kortom hij moest in therapie en ik ben dat zelf,
met hulp van therapeuten en support van mijn man gaan doen.
Alles moest hem geleerd worden,
wat normaal gesproken vanzelf ontwikkelt bij baby’s,
moest nu door therapie op gang worden gebracht.
Ik voelde dat God mij liet merken
dat niet alles zomaar vanzelf sprekend is.
En dit echt zo als van God te voelen,
maakte mij zo nieuwsgierig naar meer van God.
Eén en twintig jaar later,op paps begrafenis,
mocht ik op Gods tijd ontvangen,
waarnaar ik al die jaren opzoek was.
Met onze zoon is alles helemaal goed gekomen,
ook dat is een heel groot wonder op zich.

Het is niet de bedoeling dat u denkt,na al dit te hebben gelezen,
dat het geen goed leven was met mijn migraine,
integendeel,het hield mij dicht bij God en mijn gezin.

Nog steeds mag ik veel van God ervaren.
De tekst uit Jeremia is uitgekomen voor mij
en ons gezin…………..en hoe.
Vader in de hemel aan U alle eer.
DANK U WEL.
Leni.